Najpiękniejsze i najważniejsze książki Marii Nurowskiej w nowym wydaniu. Wokół postaci Władysława Andersa - nazywanego generałem polskich nadziei - narosło wiele mitów, opowieści, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Maria Nurowska postanowiła zmierzyć się z jego legendą, pokazać Generała jako człowieka z krwi i kości, który oprócz niebywałego heroizmu, jakim się wykazał, wyprowadzając rodaków z piekła sowieckich łagrów, popełnił też wiele życiowych błędów. Pisarka zgromadziła unikatową dokumentację, nagrała rozmowy z pozostałymi przy życiu członkami jego rodziny, a także żołnierzami, z którymi przemierzył szlak bojowy od sowieckiej Rosji po Monte Cassino. Niestety nie doprowadził on Generała i jego żołnierzy do wolnej Polski.

Lidia „Lilia” Władimirowna Litwiak dorastała w skromnych warunkach, by stać się najsłynniejszą pilotką elitarnych jednostek myśliwskich. Lilia, „Biała Róża ze Stalingradu”, służyła początkowo w jednym z radzieckich kobiecych pułków lotniczych utworzonych przez zaprzyjaźnioną ze Stalinem Marinę Raskową. W napisanych po niemiecku, rosyjsku czy angielsku relacjach z wojny powietrznej na froncie wschodnim jednostki te były opisywane z podziwem i we wszystkich zgodnie utrzymuje się, że Lilia wywalczyła co najmniej pięć zwycięstw powietrznych wymaganych do uznania jej za asa. Urodzona w Moskwie 19 sierpnia 1923 roku, podczas wielkich przemian w Rosji, w wywodzącej się z biednego chłopstwa rodzinie. Dwadzieścia jeden lat później, 1 sierpnia 1943 roku, zniknęła bez śladu z nieba Ukrainy. Nowa biografia, w której wykorzystano wspomnienia i dzienniki współczesnych Lilii, artykuły prasowe, dokumenty archiwalne i historie operacyjne jednostek, określa miejsce zajmowane przez Lilię w radzieckim eksperymencie radykalnego równouprawnienia płci, dzięki któremu grupa zdeterminowanych kobiet mogła wziąć udział w walkach drugiej wojny światowej. Jak twierdzi autor tej książki, historyk Bill Yenne, ważnym elementem było tu osobiste zainteresowanie Stalina lotnictwem i poparcie, jakie okazywał kobiecemu lotnictwu wyczynowemu przed napaścią Niemiec na ZSRR. Talent myśliwski, przejawiany przez tę długowłosą blondynkę w czasie krwawych bojów z Niemcami, uczynił z niej legendę. Aż do tej pory nie podjęto próby napisania obszernej biografii Lilii Litwiak. Bill Yenne na podstawie wszystkich dostępnych źródeł stworzył ciekawy portret drobnej fizycznie, lecz wielkiej duchem dziewczyny, której niezwykła odwaga i jedyne w swoim rodzaju zdolności wyróżniły ją w czasach wielkiego kryzysu spośród wielu jej rówieśniczek i rówieśników.

Poznajcie Dziewczyny z Powstania Warszawskiego! Kobiecy oddział Dywersja i Sabotaż Kobiet (Dysk) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej.Stworzony przez porucznik Wandę Gertz kryptonim „Lena” DYSK działał od 1942 roku i walczył z okupantem w czasie Powstania Warszawskiego. Oto jego historia. Fabularyzowana historia ukazuje udział kobiet w akcjach konspiracyjnych. Były to m.in. likwidacje konfidentek, wysadzenie mostu pod Łukowem czy zniszczenie torów kolejowych pod Radomiem. Jak pisze autor: „Trzy wybrane na główne, przewijające się przez opowieść postacie „Isi”, „Meli” i „Ewy”, oparte na biografiach autentycznych uczestniczek akcji i walk „Dysku” – pań: Jadwigi Podrygałło, Melanii Aniołowskiej i Ewy Płoskiej – wzięły na siebie w książce ciężar ukazania całości działań formacji”. Marcin Lwowski dotarł do wielu interesujących materiałów, często do tej pory znanych jedynie specjalistom, a teraz dostępnych również czytelnikom w całej Polsce. Jego praca stała się przyczynkiem do popularyzacji wiedzy o stosunkowo mało znanym wycinku działalności kobiet w AK.

Nie bali się powiedzieć NIE. Dlatego zostali zmuszeni do odejścia albo na znak protestu odeszli sami. Najwyżsi dowódcy polskiej armii w szczerej rozmowie o naciskach, niszczeniu ludzi, rozbrajaniu polskiego wojska i błędach Antoniego Macierewicza. Dlaczego Obrona Terytorialna zagraża polskiej armii, tłumaczy były dowódca generalny Mirosław Różański. O tym, jak w cztery godziny straciliśmy na ćwiczeniach całe polskie lotnictwo, opowiada były inspektor Sił Powietrznych generał Tomasz Drewniak. Dlaczego polscy piloci nie będą latać caracalami, wyjaśnia odpowiedzialny do niedawna za zakupy dla wojska generał Adam Duda. A były szef Sztabu Generalnego czterogwiazdkowy generał Mieczysław Cieniuch wyznaje, dlaczego drugi raz nie poszedłby do wojska, choć akurat on odszedł z niego sam i to z honorami. Po raz pierwszy w historii polskiej armii grupa najwyższych oficerów zdecydowała się mówić bez cenzury.

Poruszająca i realistyczna relacja Roberta O’Neilla, komandosa Navy SEAL, który ma na koncie ponad czterysta akcji, w tym uratowanie Marcusa Luttrella (jedynego żołnierza SEAL ocalałego po afgańskiej operacji „Redwing”), odbicie porwanego przez piratów kapitana Richarda Philipsa czy likwidacja najbardziej poszukiwanego terrorysty świata, Osamy bin Ladena, który zginął z jego ręki. O’Neill opowiada też o szkoleniu podstawowym oraz trudnych i wyczerpujących treningach, gdy dostał już przydział do najbardziej elitarnego oddziału SEAL. Przez ponad dziesięć lat brał udział w działaniach antyterrorystycznych w okresie, który był najgorętszy pod tym względem w dziejach USA. Nierzadko jego oddział niemal co noc stawał do walki i choć sam O’Neill wyszedł z tego cało, wielu z jego towarzyszy broni nie miało tyle szczęścia. W Komandosie O’Neill przenosi nas do Iraku i Afganistanu, nie szczędzi czarnego humoru związanego z długotrwałym uwikłaniem w walkę i szczegółowo opisuje działania najskuteczniejszych oddziałów specjalnych. Na koniec zaś pozwala nam poznać z pierwszej ręki szczegóły operacji, w której zastrzelił najsłynniejszego terrorystę świata.

Październik 1939. Po zdemaskowaniu przez Christiana Leitnera, Staszek i Maria zbiegają z Rawicza, pozostawiając w ratuszu nieprzytomnego Niemca. Postanawiają kontynuować swoją ucieczkę na zachód, pomimo tego, że ich fałszywa tożsamość została spalona. Bez grosza przy duszy, mają do pokonania ponad tysiąc kilometrów. Tymczasem Leitner rusza w pogoń - nie chodzi tylko o ujęcie przestępców, ale także o jego honor. Po nieudanej próbie odbicia Obelta, kapitan trafia do obozu jenieckiego, zaś jego podkomendni z Bronkiem na czele starają się przebić na Kresy, do Baranowicz. Zaniewski postanawia odnaleźć Anielę… mimo, że na drodze stoi mu Armia Czerwona.